Φορητός βωμίσκος (arula) που βρέθηκε το 1994 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στην οδό ΝΜΑ I. Η ακανόνιστη μορφή, οι δυσαναλογίες των πλευρών και της διακόσμησης καθώς και η αδρή επιφάνειά του δηλώνουν ότι η επεξεργασία του βωμίσκου δεν είχε ολοκληρωθεί, αν και βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο επεξεργασίας. Το σχήμα του είναι κυλινδρικό και διακοσμείται περιμετρικά με γιρλάντα.

Οι βωμίσκοι αυτού του είδους συνήθως χρησίμευαν ως θυμιατήρια στα μικρά οικιακά ιερά, στο πλαίσιο άσκησης ιδιωτικής λατρείας. Το θυμίαμα καιγόταν στην ειδικά διαμορφωμένη κοιλότητα που συχνά διαμορφωνόταν στην πάνω επιφάνεια των βωμίσκων.

Ο συγκεκριμένος βωμίσκος είναι πολύ πιθανόν να αποτελεί ένα από τα πολλά απορρίμματα του κοντινού εργαστηρίου μαρμαροτεχνίας, τα οποία μετά την παύση λειτουργίας του διασκορπίστηκαν σε ολόκληρη την περιοχή του οικοπέδου.